Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

If i was a rich girl....


Ποια είμαι, τι κάνω, που πάω, τι θα απογίνω; Δεν ξέρω να απαντήσω σε καμία από αυτές τις ερωτήσεις ούτε τόσο ειλικρινά όσο και αληθινά γιατί απλά δε γνωρίζω. Ρε μάνα μπας και μπερδεύτηκα στο μαιευτήριο και αντί να πάω στη Βαρδινογιάννη με έφεραν σε εσένα; Ειλικρινά δηλαδή πιστεύω ότι έχω γεννηθεί για άλλη ζωή πιο μεγαλοπρεπή, πιο ξενοιαστη, γεμάτη ψώνια, ταξίδια, καλό φαί, ποτό και αραλίκι. Πως είναι δυνατόν ενώ έχω όλες τις προδιαγραφές για το Κολωνάκι, να ανήκω στην μεσαία τάξη, μέσα στο άγχος, χωρις καθημερινά ψώνια, ταξίδια μία το χρόνο και εσωτερικό, σουβλάκια απο delivery, ποτό ευτυχώς άφθονο και αραλίκι μπόλικο μιας και έχω μείνει και άνεργη. Τι γλυκεία που είναι η ζωή!! Αλλά ναι, τι λένε οι φίλοι μας οι χριστιανοί; να δοξάζω το Θεό και να μην με νοιάζει γιατί τάχα μου μπορεί τώρα να ψωμόλυσσαω αλλά στην άλλη ζωή θα είμαι αρχόντισσα ενώ ο Λάτσιος λαντζέρης μου και η Βαρδινογιάννη μακιγιέρ μου. Ρε παιδιά έλεος δηλαδή!! Μπας και ο παράδεισος τελικά είναι όπιο του φτωχού που σκαρφίστηκε ο πλούσιος για να τον κάνει να κάθεται στα αυγά του και να μην επαναστατεί για να ζητά ισότητα πλούτου και άλλα τέτοια ντεμοντέ και τρε μπανάλ! Κάτσε εκεί με το ξεροκόμματο και άμα βγάλω την μάσκα ομορφιάς θα σου ρίξω και λίγη σάλτσα να λιγδώσει το άντερό σου κουρελή! Και κάνε πιο εκεί γιατί μου κρύβεις τις ορχιδέες μου!!

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Second Sky War


Hide your face in the clouds
is not the place to look for pounds

When your angel starts to scream
the time has come to see your dream
second war returns to dust
spread your wings and fly fast

Blooded wings, angel pain
better things turns to rain

Fallen angel wants your soul
fight the lucifer before it's done
clouds are red, hard to see
they reflect you in the sea

Angel nailed into beam
voice scream, killed your dream
in the sky second war
we' ll be waiting for more...

Split your soul, my eye hole
Wear veil black, see the white flag

Feel the pain, blooded rain
Heaven's end my winged friend.

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Dream on....


Εγκλωβισμένη σε νησιά που βουλιάζουν, στριμωγμένη σε πνιγηρά υπόγεια, στάζοντας αίμα, ψάχνοντας διαφυγή, καλπάζοντας πάνω σε μαύρα άλογα περνάω την άλλη μου ζωή με μεγάλη δόση φαντασίας και σασπένς!!
Τα όνειρα λένε είναι προερχόμενα από το υποσυνείδητο, κάπου εκεί βαθιά στο μυαλό μου έχω τόσους πολλούς μπερδεμένους κόσμους με πρόσωπα υπαρκτά και μη που με περιμένουν κάθε βράδυ όπως ο σκηνοθέτης περιμένει τον πρωταγωνιστή του για να συνεχίσει τα γυρίσματα της ταινία του.
Τελευταία τα όνειρά μου έχουν μια μεγάλη δόση εγκλωβισμού, με πνίγουν, προσπαθώ να ξεφύγω και ευτυχώς τα καταφέρνω. Η τέλεια αίσθηση να πιάνεις ένα σύννεφο αλλά ταυτόχρονα να σε πιέζει στο χώμα και εκεί που νομίζω ότι ασφυκτιώ και δεν μπορώ να ξεφύγω έρχεται μια γριούλα και με κάνει να απεγκλωβιστώ και να συνεχίσω την πορεία μου.
Διαλυμένοι τόποι, φτιαγμένοι με κόπο, στολισμένη και ξαφνικά έρχεται ένα κύμα να τα διαλύσει όλα, να τα καταστρέψει και εγώ να λέω ήταν φυσικό, κανείς δεν μπορεί να παραβεί τη φύση.
Καληνύχτα κόσμε πάω να δώ τι γίνεται στη ταινία μου σήμερα, γιατί το σενάριο είναι απρόβλεπτο και ο πρωταγωνιστής διψάει για δράση....

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Πετάει...πετάει...το μάτι μου!!


Σήμερα ήταν μια γεμάτη μέρα! Σηκώθηκα πριν ρίξει τις ακτίνες του ο ήλιος στα παράθυρα του σαλονιού μου. Αφού έφτιαξα μια μεγάλη κούπα ελληνικού καφέ, μάζεψα τη σοδειά, σέρβιρα τα φαγητά μου και μάζεψα τους θησαυρούς μου ξεκίνησα να κινούμαι στους ρυθμούς του έξω κόσμου. Μαγείρεψα παπουτσάκια, πρώτη φορά στη ζωή μου, και βγήκα στη γειτονιά για διάφορες δουλειές. Γύρισα, μαγείρεψα, έφαγα με τον καλό μου, κοιμήθηκα το μεσημεράκι, έφαγα γλυκό cheesecake που είχα φτιάξει μια μέρα πριν και άραξα με την μπυρίτσα μου στον καναπέ να χαζέψω το κουτί της διασκέδασης, αφού πρώτα άναψα όλα τα κεράκια στο τζάκι. Και εκεί πάνω την στιγμή της απόλυτης χαλάρωσης άρχισε να πετάει το μάτι μου...
Τι είναι αυτό το πράγμα; Έχει πάει 12 και 25 και ακόμα δεν έχει σταματήσει να με ενοχλεί. Για μία στιγμή νόμιζα ότι πέρναγα ελαφρύ εγκεφαλικό, αλλά δε μπορεί...είμαι τόσο νεα ρε γαμώτο!! Οι εκδοχές τύπου κάποιον θα δεις ή θα φας ξύλο και ότι άλλο σκαρφίζεται η γιαγιά μου και η γενιά της και το έχει περάσει τόσο πειστικά και στην δική μου δε με πείθει. Για τα πάντα υπάρχει μία λογική εξήγηση! Δεν μπορώ να δεχτώ ξαφνικά ότι το μάτι μου άρχισε να πεταρίζει επειδή θα δω κάποιον που δήθεν έχω να δω πολύ καιρό ή ότι αν ρωτήσω και κάποιον πιο μάτι είναι και το βρει θα τον δούμε μαζί διαφορετικά μόνη μου!! Ελάτε τώρα....δηλαδή επειδή έχω αλλεργία και φτερνίζομαι συνέχεια πάει να πει ότι κάποιος με σκέφτεται συνεχώς και όχι το γεγονός ότι έχω αλλεργία στο δέντρο που βρίσκεται ακριβώς έξω από το μπαλκόνι μου; Έχω βαρεθεί δηλαδή συνεχώς που φτερνίζομαι να ακούω αριθμούς...έλεος δηλαδή!
Τελος πάντων το ζήτημα είναι ένα, θα την βγάλω καθαρή απόψε ή θα βγει το μάτι από τη θέση του και θα το ψάχνω βραδιάτικα; Ή αν όντως ισχύουν αυτά που λένε και είμαι εγώ η περίεργη που είναι αυτός ο $@*(^# που πρέπει να δω, να τον δω να τελειώνουμε!! Άντε γιατί αρχίζει και μου την δίνει αυτή η κατάσταση....