Yin Yang.....

Υπάρχει μεγάλο κακό στην ψυχή του ανθρώπου αλλά ταυτόχρονα και μεγάλο καλό. Πολλές προσωπικότητες τις ιστορίας αλλά και γύρω μας επιλέγουν τη μία ή την άλλη πλευρά ή και κάποιες φορές αμφιταλαντεύονται σε όλη τους τη ζωή ανάμεσα σε αυτές τις δύο.

Τι είναι όμως κακό και τι καλό; Ποιος το ορίζει; Οι νόμοι; Η κοινωνία; ή η συνείδησή μας; Πολλοί από εσάς θα λέγατε ότι είναι συνδυασμός όλων αυτών. Και εγώ αυτό εν μέρει πιστεύω αλλά τι γίνεται στην περίπτωση που η συνείδηση και οι νόμοι και η κοινωνία ολόκληρη μας έλεγε να σκοτώνουμε αλλήλους, να κλέβουμε τους πλούσιους, να λεηλατούμε περιουσίες και να βρίζουμε τον μπαμπά και τη μαμά καθημερινά; Ξαφνικά ο Γκάντι θα ήταν κακοποιός, παράσιτο και απόκληρος ενώ ο Χίτλερ μέγας ευεργέτης, αξιαγάπητος και καλόκαρδος! Οι καλοί και εύρωστοι πολίτες της κοινωνίας θα ζούσαν στους δρόμους και σε εφήμερα λεηλατημένα σπίτια και οι απόκληροι σε βίλες αμπαρωμένοι τρέμοντας για την ζωή τους. Οι φυλακές θα ήταν πολυτελή spa άριστων προδιαγραφών και οι βιβλιοθήκες και τα μουσεία κατακόμβες βασανιστηρίων και σφαγών. Η αναρχία θα ήταν το πρωτεύον κόμμα κάθε χώρας και οι λοιπές σοσιαλιστικές παρατάξεις θα κυνηγούνταν και θα κατακρίνονταν από όλους τους λαούς. Τα ναρκωτικά θα πωλούνταν στα περίπτερα ενώ φάρμακα και αναλγητικά θα ήταν απαγορευμένα και κατακριτέα.

Ίσως τελικά να υπάρχει μια ανώτερη φύση μέσα σε κάθε άνθρωπο που ενώ έχει μέσα του την κακία και την μισαλλοδοξία να τον σπρώχνει παρόλα αυτά στην δικαιοσύνη και την καλοσύνη και να τον γεμίζει ενοχές όταν σπρώχνεται στο λάθος σαν φωτιά που καίει τα εσώψυχα του.

Ο άνθρωπος είναι ανώτερο ων, τότε γιατί να κάνει συνεχώς την λάθος επιλογή;

I need some action here....

Έχω χαραμίσει σχεδόν 5 μέρες από τη ζωή μου σκεπτόμενη τι να κάνω. Ψάχνω σε βιβλία, σε ταινίες, σε διαλόγους φίλων, στις ειδήσεις, σε τηλεπαιχνίδια, στο facebook, σε τηλέφωνα, σε μηνύματα κανένα αποτέλεσμα. Μέχρι που σκέφτηκα να πιστέψω και στο Θεό, ίσως αν τον παρακαλέσω κάτι να μου στείλει ή έστω να μου δείξει το επόμενο βήμα μου. Μάταια!

Ανάβω κεριά, κάνω χαλαρωτικά μπάνια, ακούω μουσική, επισκέπτομαι φίλους, τρώω φρούτα, μαγειρεύω ότι μου κατέβει, πίνω τριών ειδών καφέ καθημερινά και ακόμα τίποτα....Καμία έμπνευση, κανένα ερέθισμα. Διάβαζα προχτές κάτι ημερολόγια που κράταγα όταν πήγαινα γυμνάσιο. Έχω γεμίσει 5 τετράδια γεμάτα σκέψεις, εμπειρίες, ζωή, φίλους και δραστηρίοτητες καθημερινές. Τόσες, που πολλές από αυτές χώρεσαν με μια απλή περιγραφή και άλλες έγιναν πιο μακροσκελές.

Ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό η ιδέα να τα στείλω σε κανένα εκδοτικό οίκο, που ξέρεις ίσως να αρέσει σε κάποιον όλη αυτή η πολυτάραχη εφηβεία ενός κοριτσιού με περίεργες απόψεις για τη ζωή και τον τρόπο που την βλέπει. Ή πάλι και όχι, δε ξέρω αλλά κάτι πρέπει να γίνει σύντομα για να μπω και πάλι στη δράση. Θέλω μια αλλαγή και την θέλω σύντομα!!

Αλλόθρησκη....

Ο Θεός Βισνού ενσαρκώνεται σε χελώνα.

Δεσμοφύλακας αλλά και δικαστής, κυβερνάει τους νεκρούς.

Με την ευλογία του Μανών αυτό το ξόρκι θα δεθεί.

Ο ακατάληπτος εντυπωσιασμός σαν θρύλος θα πεθάνει.

Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά μου, άνοιξα τα μάτια και τον είδα.

Το μόνο που κατάλαβα ήταν ένα φως ολόγυρά μου.

Ένας τρόμος με κυρίευσε και άρχισα να κλαίω.

Ο λόγος μου έγινε σάρκα και χύθηκε το αίμα πηχτό.

Σε ένα όνειρο ζούσα, Θεέ μου ήταν φριχτό!

Φτιαχτές ανάσες την ζωή μου τριγυρνούν.

Αιώνια φαντάσματα κάποιο διάδρομο φωτίζουν.

Οι σκέψεις μου αόρατες σαν στοιχειά θυμίζουν.

Απ' το άγιο δισκοπότηρο πιες

ό,τι σε γεμίζει με ενοχές.

Σάπιο ομοίωμα κούκλας, πως μοιάζεις με εμένα!

Μέσα στο βάθος της ψυχής μου, ξωτικά πεθαμένα.

Έκοψα απ' τα μαλλιά της μέδουσας ένα θανατηφόρο φίδι.

Η σκέψη της ψυχής το ίδιο ξανά με θλίβει.

Ο σταυρός που χάθηκε, τώρα μέσα σ' αυτόν τον κύκλο θα καεί.

Σαν ψυχικό φαινόμενο το βρίσκω ενδιαφέρον πολύ...

Περικλείει τη μοίρα της αθάνατης ψυχής από λανθασμένη...πίστη.