Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Οικογένεια στα πρόθυρα...Κρίσης!!!



Δε ξέρω για εσάς, εγώ πάντως περνάω τέλεια τώρα με την κρίση! Η οικογένεια μου έχει αφεθεί ελεύθερη να εκφραστεί όπως πάντα ήθελα και δε μπορούσε, γιατί φυσικά κρατάγαμε τα προσχήματα και τους τύπους, αλλά τώρα με όλη αυτή την κοινωνική εξαθλίωση όλοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι να κάνουν ότι γουστάρουν.

Εγώ προσωπικά είμαι άνεργη, όπως ήδη γνωρίζεται, άλλα πλέον στην ουσία κάνω αυτό που ονειρεύονται όλοι, κάθομαι σπίτι και ασχολούμαι με διάφορα χόμπι, δημιουργώντας στους δικούς μου ενοχές που με έφεραν στον κόσμο για να καταντήσω άνεργη με επακόλουθο να με ταΐζουν. Ο καλύτερος φίλος μου είναι ο καναπές μου, μιας και έχουμε γίνει στην κυριολεξία "αυτοκώλλητοι" (όχι δεν είναι ορθογραφικό λάθος, μιας και έχει μόνιμα το σχήμα του...καταλάβατε). Η γιαγιά μου παίρνει "σκονάκια" για να θυμάται, τα οποία προφανώς είναι τόσο ισχυρά που έχει αρχίσει να μας λέει ιστορίες από τότε που ήταν εικοσάρα σαν να έγιναν χθες. Επίσης παίρνει και σταγόνες δακρύων για να κλαίει στις κηδείες των φίλων και συγγενών, γιατί πλέον το να πεθάνει κανείς είναι ευτυχία αλλά για τα προσχήματα και τους τύπους πρέπει όταν πηγαίνεις σε κηδεία να κλαις. Η θεία μου έχει γίνει ρακοσυλλέκτρια και τις Κυριακές που περνάει από την γειτονιά τις βάζω στα σκουπίδια και λίγο σταφύλι, μήλο, μισό πεπόνι ή ότι άλλο έχει περισσέψει για να παίρνει και τις απαραίτητες βιταμίνες. Η μαμά μου έχει γίνει σκέτο συλλέκτρια, μαζεύει μπουφάν, τσάντες, παντελόνια, ζώνες και ότι άλλο τυχόν έχει βαρεθεί το σόι και το κάνουμε μετά ανακύκλωση σε όλη την οικογένεια. Εγώ παίρνω την τσάντα, η αδερφή μου το μπουφάν και ο μπαμπάς μου βολεύεται με τις ζώνες γιατί τις φοράει για να στερεώνει το παντελόνι και τις καλύπτει με την μπλούζα. Η αδερφή μου είναι ακόμα...αισιόδοξη, γιατί παρόλο που τις κόψαμε το χαρτζιλίκι, δεν έχουμε να ανάψουμε το καλοριφέρ και τρώμε σε ομάδες άνω των 5, ακόμα πιστεύει πως θα περάσει σε κάποια σχολή εκτός Αθήνας και θα κάνει μεταπτυχιακό στην Αγγλία.

Εγώ πάντως παράπονο δεν έχω, κάνω τέτοια γέλια με την κατάντια μας....πραγματικά το διασκεδάζω. Όποτε βρισκόμαστε κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλο και κλαίμε στην κυριολεξία από τα γέλια. Ποτέ δε πίστευα ότι θα μπορούσα να γίνει τόσο γραφική και να προκαλώ τόσο γέλιο με τον τρόπο ζωής μου. Έχω να γελάσω έτσι... βασικά δεν έχω ξαναγελάσει έτσι. Αυτή η κυβέρνηση τα σπάει!! Έχει πολύ πλάκα!! Άσε που έμαθα να ζω με τα απολύτως απαραίτητα και να περνάω και καλά από πάνω. Κρίση rulezzz!!!

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Avatar!!


Σήμερα η μέρα μου ήταν γεμάτη! Σηκώθηκα νωρίς, μάζεψα το σπίτι, επιδιόρθωσα την τηλεόραση, πήρα καινούρια έπιπλα, ανακαίνισα ένα καινούριο δωμάτιο, αγόρασα αμάξι, κλάδεψα τα δέντρα, έκοψα το γκαζόν και επισκέφτηκα 20 φίλους-γείτονες. Αύριο θα αγοράσω και το κατοικίδιο των ονείρων μου και θα κάνω και 2 παιδιά.

Κρίση και αηδίες, τίποτα δε με έχει αγγίξει και απορώ που το λένε συνέχεια στις ειδήσεις γιατί εγώ δεν έχω δει καμία αλλαγή ούτε σε μένα ούτε στους γείτονες. Σκουπίδια στην γειτονιά δεν υπάρχουν, επεισόδια στο κέντρο της πόλης δεν έχω δει και από ότι έχω ακούσει οι επιχειρήσεις είναι στο απόγειό τους και μάλιστα καθημερινά ανοίγουν νέα καταστήματα. Νοσοκομεία έχει κάθε τετράγωνο, δωρεάν και η αστυνομία έρχεται με το που φωνάξω. Ασφάλιση ΙΚΑ δεν χρειάζομαι γιατί τα έχω όλα δωρεάν, φόρος δεν μου έχει έρθει και το σχολείο που θα πάω τον γιο μου είναι πλήρες εξοπλισμένο και με δωρεάν βιβλία και pc για όλους τους μαθητές.

Φυσικά και δεν τρελάθηκα, απλά αυτό το μήνα έχω μπει σε mode sim avatar. Ζω κανονικά τη ζωή μου σαν corleone sim character. Τον προηγούμενο μήνα που ήμουν Χριστίνα, δεν είχα δουλειά, δεν είχα λεφτά να βάλω βενζίνη, έβλεπα όλη μέρα τηλεόραση, έγινα ένα με τον καναπέ μου και μύριζα τα σκουπίδια των απέναντι προσπαθώντας να μαντέψω τι έφαγαν την προηγούμενη Παρασκευή. Οπότε ποιος ο λόγος να μπω στο avatar "Χριστίνα"; αυτό το μήνα και τον επόμενο θα είμαι "sim corleone" όποιος με ψάχνει θα με βρει δίπλα από το σπίτι της "fraoulitsa25".

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Βάλε 3€


Θυμάμαι μία εποχή που πήγαινα στο βενζινάδικο και έλεγα "γέμισε το", ο βενζινοπώλης το θεωρούσε δεδομένο ότι θα το φούλαρες και το πρόσωπό του δεν άλλαζε καμία έκφραση. Τώρα με τα σημεία των καιρών το "γέμισε το" αντικαταστάθηκε από το "βάλε 20€" και στην συνέχεια "βάλε 10€". Έχει μπερδευτεί το αμάξι μου και νομίζει ότι είναι παπάκι πλέον με τη βενζίνη που του βάζω και ζορίζετε να βγάλει αποστάσεις τρελές με 10€, που δε βγαίνουν για κανένα λόγο, κάνοντας όμως φιλότιμες προσπάθειες! Το δεικτάκι της βενζίνης το έχω τάξει στον Βούδα (μεγάλη η χάρη του) και καμία φορά που κάνω τα στραβά μάτια το ανεβάζει λιγάκι (να ναι καλά όπου κι αν βρίσκεται).

Αφού λοιπόν φορτώσω την βενζίνη μου (20€ γιατί πληρώθηκα και από τον ΟΑΕΔ), πάρω τον φορητό μου αργό και απολαυστικό θάνατο (τσιγάρα για τους μη ποιητικούς) κατευθύνομαι στο στέκι μου για μπυροποσία και φιλοσοφημένες συζητήσεις "after hours" μετά από την κατάλληλη δόση αλκοόλ. Έχω φορτώσει το ντεπόζιτο μου με οκτάνια και έχω ξεμείνει από φράγκα και σκέφτομαι γιατί να μην μπορώ να πω στον barman βάλε μου 3€ super jack to hit the road? Βάλε και εσύ μία κάνουλα ρε αδερφέ με ευρωμετρητή όπως όλοι να ερχόμαστε να γεμίζουμε όσο θέλουμε εμείς. Εντάξει εδώ που τα λέμε ευτυχώς υπάρχουν ακόμα μαγαζιά που πάω και λέω "γέμισε το", αλλά σε λίγο το "γέμισε το" θα είναι πολυτέλεια και στα bar. Θα υπάρχει το "βάλε μου μια βόμβα διπλή χωρίς πάγο", "βάλε 2€ με καλαμάκι και άναφτο", "βάλε 3€ ενέσιμα" και "βάλε 5€ με δύο σφηνάκια δώρο".

Επακόλουθα θα έρθουν και οι μέρες των προσφορών στα bar βλέπε Goodys. Με 2 ποτά maxi δώρο οι πατάτες και ένα σφηνάκι της αρεσκείας σας, με 3 μπύρες maxi δώρο 2 λουκάνικα και μία αφιέρωση από τον dj με τραγούδι της αρεσκείας σας, με 2 ποτά special δώρο ένας prive χορός με σερβιτόρα της αρεσκείας σας, μια σαμπάνια και φράουλες με σαντιγί Στα γενέθλια θα γίνεται χαμός, λουλούδια, σαμπάνιες, χοροί, φαγητά όλα τσάμπα!! Μία φορά τον χρόνο να το ευχαριστιέσαι ρε Παναγία μου κακό είναι;

Το "clue" είναι ένα, μάθαμε στην σπατάλη και τα μεγαλεία και τώρα μείναμε να μας τρώει η ψώρα και η κακομοιριά. Αλλά όπως λέει και η γιαγιά μου "τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους!!".

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Γιατί πάντα τελειώνει το χαρτί τουαλέτας;


Έχεις κάτσει, τα έχεις δώσει όλα, έχεις ελαφρύνει ένα κιλό και την ώρα που θες να γυρίσεις στο καφέ και τα τσιγάρα, συνειδητοποιείς ότι έχει τελειώσει το χαρτί τουαλέτας!

Τι κάνεις;

α) σκουπίζεσαι πρόχειρα με το χαρτόνι που έχει μείνει και τρέχεις με τα παντελόνια μισοσηκωμένα να βρεις χαρτοπετσέτες ή ότι άλλο στερεό λευκό μπροστά σου.

β) Αρχίζεις και φωνάζεις τη μάνα σου, ελπίζοντας να σε ακούσει από την άλλη μεριά του σπιτιού.

γ) Μπαίνεις στην μπανιέρα και πλένεσαι, επί της ευκαιρίας ρίχνεις και ένα μπάνιο.

Α, β ή γ το θέμα είναι ότι στιγμιαία έχεις ξενερώσει και αναρωτιέσαι γιατί να τελειώνει πάντα το χαρτί τουαλέτας την πιο ακατάλληλη στιγμή;
Κάποια περίεργη συνωμοσία κρύβεται πίσω από την έλλειψη χάρτου την ώρα που το χρειάζεσαι περισσότερο...και όχι δεν είναι το γεγονός ότι ποτέ δεν ελέγχεις αν έχει χαρτί πριν κάτσεις, το θεωρείς δεδομένο.

Προσωπικά, όπως και πολλοί από εσάς πιστεύω, θεωρώ την ώρα της τουαλέτας χάσιμο χρόνου. Δε θέλω να κάθομαι λεπτό παραπάνω, να διαβάζω περιοδικά τουαλέτας ή να λύνω σταυρόλεξα σκληρής σκέψης ενώ έχω να κάνω ένα σωρό άλλα πράγματα εκτός του συγκεκριμένου δωματίου. Και όμως υπάρχει μία πανούργα δύναμη που μας σπρώχνει τις πιο ακατάλληλες στιγμές στην τουαλέτα και φροντίζει να μας κρατάει εκεί για παραπάνω από 5 λεπτά! Πίνεις καφέ, τραβάς την πρώτη τζούρα, έφυγες! Τρως, ανάβεις τσιγάρο, σφαίρα! Πίνεις μπύρες με την παρέα, πάνω στην κρίσιμη στιγμή, τρέχεις! Και την στιγμή που βιαστικά έχεις φροντίσει να αποχωρήσεις δεν έχει χαρτί!!

Ένας τόσο πνευματικά εξελιγμένος άνθρωπος να ξεγελιέται και να εξαπατάται από ένα είδος καμίας πνευματικής διανόησης και εξελικτικής πορείας!! Και ξαναρωτώ τι συμβαίνει με το χαρτί τουαλέτας;