Τα ποντίκια

Είναι κάτι μαύρα, βρωμερά, κοπρόσκυλα ποντίκια που κινούνται στις σκιές. Θρέφονται από την ανθρώπινη λύπη και απελπισία προσφέροντας σταγόνες χαράς που καλά ζυγιάζουν και χρεώνουν σε ακριβό μπουκάλι. 

Είναι κάτι μαύρα με κατακόκκινα μάτια ποντίκια που σαν πέσει ο ήλιος η ασχήμια τους μετατρέπεται σε πολυτέλεια με φρου φρου και αρώματα και πάντα το φαίνεσθαι ξεπερνά το είναι. Στολισμένοι με φτιασίδια, καμωμένοι από χρυσό βολτάρουν και γελούν και μηδιάζουν με την θλίψη. 

Είναι κάτι μαύρα και δολερά ποντίκια που σούρουν τα ακονισμένα νύχια τους και τρίβουν τις κοιλιές τους. Ρουφούν την χαρά, την δόξα και την λάμψη και παράγουν ανθρωπάκια μίζερα που η καρέκλα και το φάρμακο σε δόσεις και υπερδοσολογίες αρκούν για να χαμογελάσουν. Τα λεφτά και η φευγαλέα ανθρώπινη επαφή αρκούν για να γελάσουν...και πάλι από την αρχή.

Είναι κάτι μαύρα και δειλά ποντίκια, αρούρια του σκότους, σωστοί άρχοντες της νύχτας, με κέφι και με πλουμιστές μάσκες κουνάνε τα ηνία και εσύ χορεύεις και ας μην ξέρεις τον ρυθμό, θα στον μάθουν και αν υψώσεις φωνή θα σε βάλουν να σκάσεις θα σε ποτίσουν από το φάρμακο ώσπου να πλαντάξεις.

Είναι κάτι κακιασμένα μικρά δειλά ποντικάκια που περιφρονούν και κοροϊδεύουν την φάκα και σνομπάρουν και δε λιμπίζονται το τυρί. Όταν όμως η στιγμή και η ώρα είναι σωστή θα γευτούν το ίδιο τους το φάρμακο και θα πέσουν με τα μούτρα στο τυρί θαρρώντας το για αστακό...

Bowie ο...κακοσυλλέκτης!!

Εδώ και δύο μήνες αγαπώ ένα γάτο ονόματι Bowie. Τον λένε έτσι γιατί έχει ένα μπλε και ένα κίτρινο μάτι. Έχει τόσο απαλό τρίχωμα που θες να τον ζουλήξεις μέχρι να σκάσει!! Όμως το περιτύλιγμα δε καθορίζει πάντα και την γεύση και ενώ είσαι έτοιμος να γευτείς το πιο γλυκό σοκολατάκι σου τυχαίνει με γεύση καρύδα που σιχαίνεσαι ή με γεύση αλκοόλ ενώ πίνεις αντιβίωση. Έτσι είναι και ο Bowie ο γάτος, όλο εκπλήξεις...

Το πρωί κοιμάται στριμωχτός σε ένα ψάθινο καλάθι στην αυλή του μαζί με άλλα πέντε γατάκια, τρώει κροκέτες (για την ακρίβεια ξαπλώνει πάνω στις κροκέτες και τρώει τις υπόλοιπες που δεν έχει κρύψει) και τα βράδια γυρνάει την γειτονιά. Αρχικά μιας και ήταν γιορτές σκέφτηκα πως θα είχε βρει γκομενάκι και θα ήταν καλεσμένος στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι αλλά μπα. Ούτε γκομενάκι έπαιζε, ούτε γάτος, ούτε βόλτα ούτε τίποτα το συνηθισμένο. Ο γάτος Bowie κάθε βράδυ ψάχνει τα σκουπίδια!!!
Η ανακάλυψή μου και η λύση του μυστηρίου έγινε όταν μία από τις πολλές φορές που επιστρέφει τρίβοντας την πλάτη του στον τοίχο έκανα το σφάλμα να τον χαϊδέψω. Με τεράστια λύπη και αηδία συνειδητοποίησα πως είτε τον γάτο χάιδευα είτε τον κάδο με τα σκουπίδια στην γωνία ήταν το ένα και το αυτό. Ο Bowie ανέδυε μια μυρωδιά χαλασμένης κονσέρβας ανάμεικτη με χρησιμοποιημένα χαρτιά τουαλέτας.
Ο γάτος Bowie είναι ο πιο τζιβάτος γάτος ever αλλά είναι τόσο ομορφούλης και καλός που όταν δεν έχει μπει στον κάδο σκουπιδιών τον χαϊδεύω και γουργουρίζει!!