Έχεις κάτσει, τα έχεις δώσει όλα, έχεις ελαφρύνει ένα κιλό και την ώρα που θες να γυρίσεις στο καφέ και τα τσιγάρα, συνειδητοποιείς ότι έχει τελειώσει το χαρτί τουαλέτας!
Τι κάνεις;
α) σκουπίζεσαι πρόχειρα με το χαρτόνι που έχει μείνει και τρέχεις με τα παντελόνια μισοσηκωμένα να βρεις χαρτοπετσέτες ή ότι άλλο στερεό λευκό μπροστά σου.
β) Αρχίζεις και φωνάζεις τη μάνα σου, ελπίζοντας να σε ακούσει από την άλλη μεριά του σπιτιού.
γ) Μπαίνεις στην μπανιέρα και πλένεσαι, επί της ευκαιρίας ρίχνεις και ένα μπάνιο.
Α, β ή γ το θέμα είναι ότι στιγμιαία έχεις ξενερώσει και αναρωτιέσαι γιατί να τελειώνει πάντα το χαρτί τουαλέτας την πιο ακατάλληλη στιγμή;
Κάποια περίεργη συνωμοσία κρύβεται πίσω από την έλλειψη χάρτου την ώρα που το χρειάζεσαι περισσότερο...και όχι δεν είναι το γεγονός ότι ποτέ δεν ελέγχεις αν έχει χαρτί πριν κάτσεις, το θεωρείς δεδομένο.
Προσωπικά, όπως και πολλοί από εσάς πιστεύω, θεωρώ την ώρα της τουαλέτας χάσιμο χρόνου. Δε θέλω να κάθομαι λεπτό παραπάνω, να διαβάζω περιοδικά τουαλέτας ή να λύνω σταυρόλεξα σκληρής σκέψης ενώ έχω να κάνω ένα σωρό άλλα πράγματα εκτός του συγκεκριμένου δωματίου. Και όμως υπάρχει μία πανούργα δύναμη που μας σπρώχνει τις πιο ακατάλληλες στιγμές στην τουαλέτα και φροντίζει να μας κρατάει εκεί για παραπάνω από 5 λεπτά! Πίνεις καφέ, τραβάς την πρώτη τζούρα, έφυγες! Τρως, ανάβεις τσιγάρο, σφαίρα! Πίνεις μπύρες με την παρέα, πάνω στην κρίσιμη στιγμή, τρέχεις! Και την στιγμή που βιαστικά έχεις φροντίσει να αποχωρήσεις δεν έχει χαρτί!!
Ένας τόσο πνευματικά εξελιγμένος άνθρωπος να ξεγελιέται και να εξαπατάται από ένα είδος καμίας πνευματικής διανόησης και εξελικτικής πορείας!! Και ξαναρωτώ τι συμβαίνει με το χαρτί τουαλέτας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
off with your head