Χωρίς πολλά λεφτά, χωρίς δουλειά από την μία, από την άλλη μεγάλη όρεξη, καλή διάθεση, πολλούς και καλούς φίλους, υγεία, νιάτα. Τι ζητάω τώρα που φορτώθηκα ακόμα ένα χρόνο στην πλάτη μου; να μην χάσω αυτά που έχω και ας μην αποκτήσω ποτέ αυτά που δεν έχω...
Θα μου πεις αν δεν έχεις λεφτά και δουλειά σιγά σιγά αρχίζεις να χάνεις την όρεξή σου, δεν έχεις καθόλου διάθεση, κλείνεσαι στον εαυτό σου, αγχώνεσαι για το τι θα γίνει με επίπτωση στην υγεία σου, και γερνάς πριν την ώρα σου από την στεναχώρια και την πίεση. Λάθος!! Ξέρεις τι απαντάω σε όλα αυτά; είμαι καλά εδώ και τώρα και θα περνάω καλά όσο μπορώ να το κάνω, όσο ακόμα έχω έστω και ένα πενιχρό εισόδημα θα διασκεδάζω και θα γελάω και θα περνάω ζάχαρη!!
Η ευχή μου φέτος, δεν κάνει να πω τι είναι, αν και για να είμαι ειλικρινής μετά από την 4η μπύρα που ήρθε η τούρτα, δε θυμάμαι αν την έκανα ή αν νόμιζα ότι την έκανα...Το θετικό είναι ότι δεν έφτυσα την τούρτα, γεγονός που δεν έχει και τόση σημασία μιας και τελικά δε την φάγαμε. Πάντα θεωρούσα τις τούρτες σε γενέθλια (μη παιδικά) ανούσιες, φυσάς το κεράκι και μετά κόβεις και μοιράζεις σε 20 καλεσμένους που οι μισοί δε τρώνε γλυκά, άλλοι δε πεινάνε εκείνη τη στιγμή και οι υπόλοιποι δοκιμάζουν λίγο και μετά την κάνουν πουρέ. Πάντα τη στιγμή που έρχεται η τούρτα κάνεις τον έκπληκτο, λες και δε περίμενες να συμβεί αυτό το σκηνικό σε σένα...τούρτα έφεραν ρε φίλε όχι λαγουδάκι του playboy...anyway και εγώ αυτό το βλέμμα παίρνω άλλωστε, είναι το χαζό βλέμμα μάλλον που μαθαίνεις από μικρός όταν σου φέρνουν τούρτα. Μετά περιμένεις σαν χαζός να τραγουδήσουν τα ίδια και τα ίδια, φού και στο ψυγείο.
Λοιπόν σχετικά με το άσμα, θα ήθελα μεγαλύτερη πρωτοτυπία, κάτι σε Στανίση δε παίζει να γελάσουμε κιόλας...Τέλος πάντων ξέφυγα, ωραίες οι τούρτες, ωραίο το σκηνικό και ειδικά όταν γίνεται από δικούς σου ανθρώπους.
Ευχαριστώ πολύ παίδες για την απίστευτη βραδιά, πέρασα φανταστικά όπως κάθε άλλη φορά που βρισκόμαστε η τρελοπαρέα, κάποιες φορές με απώλειες κάποιες χωρίς. Η ευχή μου την ώρα που κοίταγα το ερωτηματικό και ήταν σαν να με ρωτάει η τούρτα, "λέγε κοπελιά τι θες, εγώ απλά σοκολατίνα μπορώ να προσφέρω αλλά κάνε μια προσπάθεια", της ζήτησα αυτό που της ζήτησα τέλος πάντων (καλή της ώρα θα φτερνίζεται τώρα στο ψυγείο που την ξεχάσαμε χθες) και αν έχει λίγο φιλότιμο δηλαδή ας κάνει κάτι γιατί μου τελείωσαν οι Θεοί και οι δαίμονες και η τελευταία μου ελπίδα ήταν τα γλυκά επειδή είναι και υπαρκτά αν μη τη άλλο.
να καλεσεις+εμενα στα αλλα γεννεθλια σ.....η τουρτα δεν θα παει χαμενη:-)
ΑπάντησηΔιαγραφή