Πολλά βράδια κάθομαι στον άνετο καναπέ μου και διαβάζω κάποιο βιβλίο ή σερφάρω στο διαδίκτυο διαβάζοντας Blog και σχολιάζοντας status φίλων. Εκεί στην απόλυτη ησυχία της σιωπής εμού και του υπολογιστή μου ακούω διάφορους περίεργους θορύβους προερχόμενοι εντός και εκτός σπιτιού. Ένα τικ από την κουζίνα, ένα υπόκωφο τακ από το σαλόνι, ένα γουργουρητό από το μπάνιο, τσίκι τσίκι από την ταράτσα και ακαθόριστους ήχους από το δρόμο. Το τικ της κουζίνας όσο και αν το ψάχνω δε το προσδιόρισα ποτέ! το γουργούρισμα από το μπάνιο υποθέτω πως είναι η σωλήνα με τα νερά της να χορεύουν από διάφορες ενοχλήσεις που και πάλι δεν έχω προσδιορίσει. Το τσίκι τσίκι της ταράτσας μετά από ένα πιο προσεκτικό αφουγρασμό κατέληξα πως πρέπει να είναι τα δύο σκυλιά, το ένα ράτσας, το άλλο μαζεμένο από δρόμο, που σουλατσάρουν μόλις 2 μέτρα πάνω από το κεφάλι μου, ψάχνοντας φαΐ και μέρος να κάνουν την ανάγκη τους και καμιά φορά να γαβγίσουν και κανένα περαστικό. Οι ήχοι του δρόμου, που είναι και οι περισσότεροι δεν με πολύ απασχολούν, άλλωστε ζω σε μια αρκετά θορυβώδη γειτονιά με πολύ ενοχλητικούς γείτονες. Όχι, δεν είμαι παράξενη πιστέψτε με απλά αυτοί είναι αφόρητα ενοχλητικοί και ίσως να τολμήσω να πω γύφτοι! Με συγχωρείτε για την έκφραση, αλλά μη μου πείτε ότι και εσείς δεν έχετε παρόμοια περιστατικά στη γειτονιά σας? Anyway, το θέμα είναι ότι μια πρωινή ώρα της μέρας με τόσα πράγματα που ασχολούμαι και με το φως του ήλιου αυτοί οι ήχοι δεν έχουν καθόλου την έκταση και σημασία που παίρνουν την νύχτα. Κάθε βράδυ είναι λες και παίζουν παιχνίδια με το μυαλό μου. Τακ, μπάμ, τσίκι τσίκι και όλα μαζί με κενά λεπτών μεταξύ τους και εγώ στη μέση να πλανώ το βλέμμα μου ψάχνοντας την πηγή τους.
Το ομολογώ, δεν έχω ρολόι και aircodition για να μην έχω θόρυβο μέσα στο σπίτι. Οκ ρολόι έχω άλλα το έχω για διακοσμητικό, χωρίς μπαταρία. Άλλωστε τι να το κάνω όταν έχω κινητό και laptop. Και αναρωτιέμαι, μήπως έχω φτάσει στα όρια της παράνοιας? Μήπως είναι παράξενη? Ή τελικά δεν είμαι η μόνη που σκέφτεται έτσι τελικά? Who's with me?
Μια ειναι η απαντηση στο ερωτημα σου αγαπητη φιλη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕισαι μονη!
Ο ανθρωπινος νους εχει τη δυνατοτητα μεσω των αισθησεων που επηρρεαζονται απο το χωρο να στελνουν μην. , αλλοτε φοβου, αλλοτε επαγρυπνησης κτλ. Στη συγκεκριμενη περιπτωση...μιας ανασφαλειας θα το ελεγα καλυτερα. Οπως ειπες κ συ, τη νυχτα ειναι πιο αισθητο λογω πρωτον της "ησυχιας" κ δευτερον λογω του μεταβολισμου σου που εχει ως επιπτωση να εισαι πιο ευαισθητη στο οτιδηποτε.
Το πρωι δε το παθαινεις αυτο επειδη ο εγκεφαλος σου δεχεται αμετρητα ερεθισματα που τον κρατανε σε εγρηγορση, απο τις ακτινες του ηλιου που σε χτυπανε κατακουτελα μεχρι τη γυφτισσα την γειτονισσα σου που εχει κρεμασει τα βρεγμενα εσωρουχα της ακριβως πανω απο τη βεραντουλα σου που καθεσαι το πρωι να πιεις τον καφε σου!
Με αλλα λογια και επειδη το κουρασα πολυ με το ανυπερβλητο φιλοσοφικο μου οιστρο (:Ρ)
παρε κανα κατοικιδιο η βαζε τη τηλεοραση να παιζει με αυτοματο συστημα κλεισιματος αφου σε παρει ο υπνος!!!
Με εκτιμηση,
Agourman
Αγαπητέ Agourman ,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ σωστή η προσέγγισή σου έχω να πω!! Μοναξιά indeed αλλά ποιος δεν χρειάζεται λίγη απομόνωση μετά από μια τρελή ημέρα. Όσο για το σκύλο και εγώ το έχω σκεφτεί και θα πάρω ένα όμορφο westie terie(τον σκύλο του Οβελίξ). Τηλεόραση την ώρα που διαβάζω δε παίζει!!Άλλωστε προσπαθώ όσο το δυνατόν να χρησιμοποιώ όλο και λιγότερο αυτό το χαζοκούτι με το ανούσιο περιεχόμενο ;)
εγώ πάντως λιζα μου έχω εντοπίσει το θόρυβο που έρχεται από την κουζίνα...... είναι το αναθεματισμένο το ψυγείο.....2 χρόνια μου πήρε να το καταλάβω
ΑπάντησηΔιαγραφήφοβερό!! Ευτυχώς δηλαδή που δεν λειτουργεί και ο καταψύκτης μου, θα είχα τρελαθεί!!
ΑπάντησηΔιαγραφή