Μπαζούκας, περίστροφα, Καλάσνικοφ, χειροβομβίδες όλα στη διάθεσή μου για να σκοτώσω τους κακούς και να πάω αλώβητη προς το θησαυρό και ξαφνικά εμφανίζονται και κάτι τέρατα από το Resident Evil για να μου δυσκολέψουν τη ζωή. Με μικρά διαλείμματα για να απλώσω την μπουγάδα, να φτιάξω γεμιστά για το μεσημέρι και να πάω τουαλέτα. Σίγουρα η ζωή μου έχει πολλή δράση...
Ευτυχώς δηλαδή που ακούω και κανένα ήχο από το δρόμο και μου θυμίζει ότι ζω σε πόλη και ότι για να βγω έξω δεν χρειάζομαι όπλα και κρυψώνες. Ή μήπως χρειάζομαι? Σίγουρα το να κυκλοφορείς έξω στους δρόμους της πόλης μετά τα μεσάνυχτα δεν είναι και το πιο ασφαλές πράγμα που υπάρχει στον κόσμο. Η απογοήτευση είναι στο γεγονός ότι στην πραγματική ζωή δεν περνάς πίστες, σίγουρα δεν βρίσκεις αμύθητους θησαυρούς και δεν βγαίνουν τίτλοι τέλους, τουλάχιστον δεν τους βλέπεις εσύ...
Πολύ αγωνία, μεγάλο σασπένς, ζήσε τη ζωή πριν γράψει Game over.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
off with your head